23/1/2009
Πρόσφατα ολοκλήρωσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις υπηρετώντας ως σμηνίτης στην Πολεμική Αεροπορία. Λόγω της προϋπηρεσίας μου στο Πυροσβεστικό Σώμα, μου δόθηκε η ειδικότητα του σμηνίτη πυροσβέστη, η εκπαίδευση της οποίας γίνεται στην Σχολή Πυρασφάλειας Πολεμικής Αεροπορίας (Σ.ΠΥ.Π.Α.) που εδρεύει στην 350 ΠΚΒ στο αεροδρόμιο του Σέδες στην Θεσσαλονίκη.
Ο ένας περίπου μήνας της εκπαίδευσης υπήρξε για μένα το πιο ενδιαφέρον τμήμα της θητείας μου μιας και πέρα από τα στρατιωτικά καθήκοντα, ασχολήθηκα με έναν τομέα πάνω στο αντικείμενό μου (πυρόσβεση) αρκετά ενδιαφέροντα και εξειδικευμένο. Η αντιμετώπιση επείγουσων καταστάσεων στις οποίες εμπλέκονται αεροπορικά μέσα, και ειδικά στρατιωτικής χρήσης, αποτελεί εξαιρετικά δύσκολη και περίπλοκη διαδικασία. Η εκπαίδευση λοιπόν κάλυπτε πολλούς και διάφορους τομείς, μερικοί εκ των οποίων είναι αρκετά εξειδικευμένοι και δεν είναι καθόλου γνωστοί σε έναν “κοινό” πυροσβέστη.
Πιο συγκεκριμένα, οι τομείς που αναλύθηκαν ήταν:
Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, τα αντικείμενα που καλύφθηκαν (αν και όχι όλα σε βάθος, μιας και οι 30 μέρες δεν αρκούσαν επουδενί) ήταν πολλά και αρκούντως ενδιαφέροντα! Εξετάζοντας το θέμα από καθαρά πυροσβεστική σκοπιά (πέρα από τα δεδομένα της θητείας) η εκπαίδευση είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αποκόμισα γνώσεις που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα είχα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν τα μαθήματα πάνω στις πυρκαγιές πυρομαχικών, στα επικίνδυνα υλικά και φυσικά στις πυρκαγιές αεροσκαφών, τομείς που άκουσα ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και πληροφορίες όπως:
Οι εκπαιδευτές ήταν υπάλληλοι του Πυροσβεστικού Σώματος (επαγγελματίες πυροσβέστες) με εμπειρία στο αντικείμενό του ο καθένας (αξιωματικοί χημικοί, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί με υπηρεσία σε ΠΥ αεροδρομίων κλπ) και ένας αξιωματικός της ΠΑ με ειδικότητα οπλουργού, ο οποίος φυσικά ανέπτυξε τον τομέα των πυρκαγιών πυρομαχικών.
Μετά το πέρας των μαθημάτων της εκπαίδευσης, διενεργήθηκαν γραπτές εξετάσεις και πρακτική εξάσκηση. Συγκεκριμένα, η Σχολή διαθέτει χώρο ασκήσεων με ομοίωμα μαχητικού αεροσκάφους πάνω σε ρηχή δεξαμενή καυσίμων, έτσι ώστε να εξομοιώνεται μία πυρκαγιά αεροσκάφους μετά από αναγκαστική προσγείωση (σενάριο που είναι και το πιο πιθανό να αντιμετωπίσει ένας πυροσβέστης σε ΠΥ αεροδρομίου).
Κατά την πρακτική εξάσκηση λοιπόν, αρχικά πραγματοποιήθηκε χρήση πυροσβεστήρων (σκόνης και CO2) επί πυρκαγιάς υγρών καυσίμων από αριθμό φαντάρων:
δείτε το Video
Έπειτα, οι εκπαιδευόμενοι στρατεύσιμοι οργανώθηκαν σε ομάδες διασωστών και πυροσβεστών και επενέβησαν ταυτόχρονα για την κατάσβεση της πυρκαγιάς και την “διάσωση” του χειριστή σε σενάριο πυρκαγιάς μεγάλης έκτασης στο ομοίωμα του μαχητικού. Παρατηρήστε πώς εφαρμόζονται οι βασικοί κανόνες επέμβασης: αρχικά ψύχεται το χειριστήριο και -πριν την ολοκληρωτική κατάσβεση- οι διασώστες αρχίζουν τον απεγκλωβισμό του χειριστή: δείτε το Video
Σε όσους ολοκλήρωσαν επιτυχώς όλη την εκπαίδευση και τις γραπτές εξετάσεις, απονεμήθηκε ειδική βεβαίωση “αποφοίτησης”. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ΣΠΥΠΑ εκπαιδεύονται και οι επαγγελματίες πυροσβέστες του ΠΣ που υπηρετούν σε ΠΥ αεροδρομίων, καθώς επίσης και οι ΕΠΟΠ Πυροσβέστες της ΠΑ (φυσικά ακολουθώντας μεγαλύτερο χρονικά και σε εμβάθυνση πρόγραμμα).
Όλα αυτά ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία -σίγουρα η καλύτερη της θητείας μου όπως προείπα- και για έναν πυροσβέστη οι γνώσεις που αποκομίζονται είναι εξειδικευμένες και “σπάνιες”. Αν είστε εθελοντής ή εποχικός πυρ/στης και πρόκειται να υπηρετήσετε στην ΠΑ μην παραλείψετε να καταθέσετε βεβαίωση προϋπηρεσίας στο ΠΣ, ώστε αν είναι δυνατόν να πάρετε την ειδικότητα!
Βασίλης Γιαννάκος
Εθελοντής / Εποχικός Πυρ/στης
Και γω πρίν ένα μήνα τελείωσα την εκπαίδευση στην ΣΠΥΠΑ….ήταν τέλεια….αξίζει……μαθαίνεις πολλά πράγματα τα οποία θα σου χρειαστούνε και στην καθημρινότητα…
Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω, όταν πέρασα την ίδια σχολή (1982). Δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως. Μόνο μέτρα ασφαλείας δεν είχαμε (βλέπε ασθενοφόρο). Η ομάδα πυρόσβεσης είχε και 2 άτομα που έκαναν διέλευση μέσα από την φωτιά με στολές διελεύσεως (αμιάντου, ναι επιτρέπονταν τότε) οι υπόλοιποι κανονικά τις προσεγγίσεως (επίστρωσης αλουμινίου). Μόνο πλάγιοι αυλοί???? Το “κανονάκι” οροφής τύπου Rosenbauer? To δικό μας ομοίωμα πιλότου είχε και 85 κιλά βάρος για να είναι ρεαλιστικό!!! Επίσης τότε δεν εκπαιδεύονταν μόνιμοι, οπότε ο σμηνίας πυρασφαλείας ήταν και ο μόνος επικεφαλής και υπεύθυνος στις μονάδες!