2 thoughts on “Πόσο έτοιμοι είμαστε για ένα Χημικό Ατύχημα στην Ελλάδα; Το ατύχημα του Göttingen

  1.  

    Οι στολές αυτές είναι ενσωματωμένες με μπότα-γαλότσα προστασίας! Πέραν οτι στους σταθμούς πρακτική έγινε μετά απο χρόοονια παραλαβης και δεν ξαναέγινε τα νούμερα για τα πατούμενα δέν είναι τέτοια που να μπορούν να επέμβουν όλοι! 42 νούμερο ποιός φοράει ρε σείς;….ΕΓΩ!…έλα εσύ θα πας!
    ‘Εχουμε 2015 η κάνω λάθος;

  2.  

    Καλησπέρα σας.
    Είναι πράγματι λυπηρό να μαθαίνει κανείς για ένα τόσο σοβαρό ατύχημα, όπως αυτό στο Noxville του Τενεσή. Ας ευχηθούμε οι άνθρωποι αυτοί να είναι καλά, να είναι προστατευμένοι εκεί στα καταφύγια και να επιστρέψουν γρήγορα στην καθημερινότητα τους. Όσο για την φύση, να επανέλθει κι αυτή σύντομα και να αποκατασταθεί όλη η περιοχή.
    Από την άλλη πλευρά έχετε απόλυτο δίκιο με όσα πολύ σωστά διατυπώνετε και καταδεικνύετε στο άρθρο σας. Δυστυχώς η Ελλάδα (οι άνθρωποι βεβαίως) είναι μια χώρα, η οποία χαρακτηρίζεται από έναν λίαν συντηρητικό τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης των πραγμάτων.
    Σε όλους τους τομείς ανεξαιρέτως. Γι αυτό και σχεδόν όλα “περπατούν” με αργούς ρυθμούς, παρόλο που υπάρχουν αξιόλογα Στελέχη και φωτεινοί άνθρωποι ανάμεσα μας.
    Περίτρανη απόδειξη ότι ακόμη και σήμερα, οι Ασκήσεις Ετοιμότητας “πρέπει” να πετυχαίνουν!.. Είναι το λιγότερο αστείο να πιστεύουμε ότι οι Πυροσβέστες είναι αλάθητοι, ότι τα γνωρίζουμε όλα και ότι τα λάθη δεν αποτελούν τον πιο χρήσιμο και μοναδικό τρόπο για να μαθαίνουμε και έτσι να βελτιωνόμαστε. Τουλάχιστο μέσα από μια Άσκηση, όπου μιλάμε για ένα “κλειστό σύστημα”, δηλαδή χωρίς απρογραμμάτιστα απρόοπτα. Και όλα αυτά για να μη “χαλάσει” η εικόνα προς τα έξω.
    Καλό θα είναι να ξεφύγουμε από αυτές τις αναχρονιστικές αντιλήψεις, οι οποίες “φρενάρουν” την εξέλιξη μας και να είμαστε ειλικρινείς πρώτα με τους εαυτούς μας και έπειτα με τους πολίτες που υπηρετούμε. Αν τουλάχιστο θέλουμε να βελτιωθούμε γοργά, να εξελιχθούμε και να αποδώσουμε τα μέγιστα.
    Αλλά και για έναν ακόμη πολύ σημαντικό κατά την γνώμη μου λόγο: να μην φτάσουμε στο σημείο μια μέρα να πούμε κάτι αντίστοιχο με αυτό που όλοι λίγο-πολύ σιγομουρμουράμε σήμερα ως Έλληνες πολίτες, ότι δηλαδή “οι προηγούμενοι πέρασαν καλά στα χρόνια τους, έφαγαν καλά και μας κληροδότησαν στάχτη και μπούρμπερη και τώρα τι να σώσουμε”..
    Η αντικειμενικά επικίνδυνη φύση του επαγγέλματος του Πυροσβέστη σε συνδυασμό με το “ευαίσθητο” του χαρακτήρα των παρεχόμενων υπηρεσιών, δηλαδή την προάσπιση της υγείας και της ασφάλειας του Πολίτη, επιβάλουν νέα στάση απέναντι στα πράγματα και τις εξελίξεις, ευελιξία στις ενέργειες και τις αποφάσεις και προτεραιότητα στο τρίπτυχο: Ασφάλεια-Εκπαίδευση-Εξοπλισμός. Τουλάχιστο για αρχή.
    Να είστε καλά
    Σωκράτης Παπαγεωργίου
    Πυραγός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Σχετικά άρθρα