Ο “διασώστης” είναι πραγματικά διασώστης;

21/11/2013

Υπάρχουν κενά στη εκπαίδευση εθελοντών – εθελοντικών ομάδων στη παροχή Πρώτων Βοηθειών στην Ελλάδα;

Έχει γίνει, ευχάριστη μεν, μόδα στη χώρα μας τα 2 – 3 τελευταία χρόνια να εκπαιδεύονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι και να πιστοποιούνται στο BLS – AED δηλαδή στη καρδιο-πνευμονική  αναζωογόνηση με χρήση Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή. Σε κάνει διασώστη όμως το BLS – AED;

Θέτω το εξής ερώτημα στον εαυτό μου:  Τόσα χρόνια Μπάμπη τι έχεις συναντήσει στις εξόδους;

Έχω συναντήσει “αίμα”, “σπασίματα και εξαρθρώσεις”, “πτώσεις”, “απώλεια αισθήσεων με αναπνοή ή καταρρεύσεις”, “επιληπτικές κρίσεις” “δήγματα γενικά” “εγκαύματα”… όχι πάντως αυτά που πιστοποιεί το BLS – AED.  Καλά – καλά, σύμφωνοι μη φωνάζετε έχω και επεισόδια πνιγμού, αναπόφευκτο μένω στις ακτές του Ευβοϊκού, αν έμενα όμως στα Πατήσια τη παλιά μου γειτονιά; (και πάντα έλειπε ο απινιδωτής βέβαια)

Εδώ θα εκνευρίσω πολλούς αλλά πόσοι χρησιμοποιούν το “διασώστης” ενώ ακόμη στο μυαλό τους έχουν ακόμα το Οξυζενέ, το Ιώδιο και το κλασσικό βαμβάκι; και ενώ καίγεται το ταμπλό του αυτοκινήτου επιμένουν να κρατάνε το κεφάλι του επιβάτη ακίνητο; Πόσοι αγνοώντας πχ την αυξανόμενη χρήση αντιπηκτικών όχι μόνο από τη τρίτη ηλικία εκπλήσσονται όταν μία αιμορραγία δεν σταματά; Πόσοι πλησιάζοντας το θύμα δεν θα δουν το καλώδιο του ρεύματος να κάνει καμάκι στο διπλανό νερό; Πόσοι θα διστάσουν να τραβήξουν “άτσαλα” θύμα από το πνιγηρό περιβάλλον λόγω καπνού; (scoop and run)

Εκπαίδευση πεδίου και εμπειρία ανάλογη με τους επαγγελματίες διασώστες εννοείται ότι δεν είναι δυνατόν να λάβουμε, ούτε την διάρκεια της εκπαίδευσης των Σαμαρειτών μπορούμε όλοι να έχουμε … και ακόμα λιγότεροι μπορούμε να φοιτήσουμε στο ΙΕΚ ΕΚΑΒ ή σε Νοσηλευτική σχολή … άρα φρένο στους πλουμιστούς τίτλους.

Πριν λίγο καιρό συζητώντας μου είπαν το εξής απίθανο σε Μαραθώνιο αθλητής καταρρέει μπροστά στο “Ερρίκος Ντινάν” και αντί να τον μεταφέρουν στο ΤΕΠ, 50 μέτρα πιο πέρα, προσπαθούσαν να κάνουν ανάνηψη εν μέση οδώ … και ο άνθρωπος …

Το επόμενο στάδιο πιστοποίησης είναι το PHTLS – TFR (Πρώτη Ανταπόκριση στο Τραύμα) και το PHTLS, πως πιστοποιείται κάποιος τόσο στο BLS – AED όσο και στα PHTLS; Μελετάς ένα εγχειρίδιο και περνάς εξετάσεις θεωρητικές με ταυτόχρονη ταχύρυθμη πρακτική εκπαίδευση ή κάνω λάθος; Κλινική εμπειρία; Κανείς όμως δεν σου ζητά έστω και ελάχιστη κλινική εμπειρία ή ακόμα περισσότερο εμπειρία πεδίου.

Σε αυτό δε το στάδιο πάντα υπάρχει και το εμπόδιο “αυτό είναι ιατρική πράξη” που ξεστομίζεται εύκολα από γιατρούς που ποτέ δεν σταματάνε να βοηθήσουν σε τροχαίο, ή και εδώ έχω άδικο; Εσύ όμως βρίσκεσαι στη σκηνή. Δεν θα έχει τρυπώσει πάντα και γιατρός κάτω από ερείπια για να βάλει την ενδοφλέβια πριν την απελευθέρωση του θύματος.

Να σας δώσω ένα ακόμη παράδειγμα στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο υπάρχει τμήμα επειγόντων περιστατικών σε 24ωρη λειτουργία του οποίου οι νοσηλευτές έχουν υποστεί εκπαίδευση 1,5 ετών στις ΗΠΑ με ειδικές γνώσεις και εμπειρία (η προσέλευση σε αυτό το τμήμα δεν καλύπτεται από κανένα ταμείο και η τιμή είναι >500 Ευρώ)

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα http://www.phtls.gr

Η επιτυχία της εφαρμογής του, βασίζεται στα εξής:

• σωστό δίκτυο επικοινωνίας – ανταποκρίσεως με το μέρος του συμβάντος,
• γρήγορη και ακριβή πρωτογενή εκτίμηση του πολυτραυματία ή και γρήγορος απεγκλωβισμός όταν απαιτείται,
• αναγνώριση απειλητικών για την ζωή κακώσεων: όπως υποξαιμία – shock αντιμετώπιση αυτών,
• σταθεροποίηση του τραυματία με σύγχρονη άρτια ακινητοποίηση της Σ.Σ. και
• τέλος γρήγορη και ασφαλή του μεταφορά στο κοντινότερο και καταλληλότερο νοσοκομείο, κρίνοντας πολλές φορές απαραίτητη την εφαρμογή ιατρικών πράξεων για την διάσωση του πολυτραυματία κατά την προνοσοκομειακή φάση, ώστε να αποφευχθούν άδικοι αλλά προλήψιμοι ως επί το πλείστον θάνατοι

Οι παραπάνω πιστοποιήσεις αλήθεια είναι για ενέργειες κατά μόνας ή σε ομάδα; και πάλι αντιγράφω για το TFR

“Οι διαλέξεις και η πρακτική άσκηση είναι βασισμένες πάνω στον τρόπο περίθαλψης που οι «πρώτοι ανταποκριτές» μπορούν να παρέχουν, είτε εν αναμονή της μεταφοράς του τραυματία στον κατά τόπους υγειονομικό σχηματισμό, είτε στην συνδρομή βοήθειας στους Διασώστες και το Ιατρικό προσωπικό σε μια σκηνή τραύματος”. (Πληθυντικός άρα ενέργειες με άνω των 2 ατόμων)

Καλή η κριτική αλλά τι προτείνεις;

Όπως πυροσβέστης δεν είσαι επειδή ξέρεις να ξεχωρίζεις τις 25αρες από τις 45άρες, (μιλάω για σωλήνες) σε κάποιο ανάλογο επίπεδο βρίσκεσαι έχοντας το BLS – AED, (Basic Life Support, Βασική Υποστήριξη Ζωής) αλλά η καθημερινότητα τι λέει; Ο διασώστης είναι το άτομα που οφείλει να σώσει μια ζωή χωρίς να έχει τη πολυτέλεια να πάρει ιστορικό, χωρίς να έχει συχνά τα απαραίτητα μέσα και κάτω από την πίεση της “Χρυσής Ώρας”. Ο διασώστης είναι ο “επίγειος Θεός” αλλά πρέπει να έχει και 7 καντάρια γνώσεις (μονάδα βάρους, ίση με 100 λίτρες χρυσού) αλλιώς είναι επικίνδυνος ακόμα και για τον εαυτό του.

Σε όλη δε αυτή την αλυσίδα λείπει ακόμα ένας κρίκος, ίσως ο κρίκος, ο κρίκος “ψυχολογική, εκπαίδευση, προετοιμασία και υποστήριξη” και ο κρίκος αυτός λείπει τόσο από τους επαγγελματίες όσο και πολύ περισσότερο, από τους εθελοντές διότι όποιο εγχειρίδιο και αν διαβάσετε θα τονίζεται η ψυχολογική υποστήριξη του θύματος σε ένα πρώτο στάδιο και του διασώστη σε ένα δεύτερο στάδιο.

            Ήρεμα, δεν ακυρώνω καμία πιστοποίηση και κάθε γνώση είναι άκρως χρήσιμη

ακυρώνω όμως τους “διασώστες”

ο αντίλογος είναι ευπρόσδεκτος

 Σκέψεις – Απόψεις του Χ. Ζαφειρίου