2/9/2016
To Fire Rescue News παρουσιάζει την συνέντευξη που πραγματοποίησε ο κ.Συμεών Μπανός με τον κ. Ιωάννη Μπούχλη στα πλαίσια της στήλης “οι Άνθρωποι”.
Θα μας πείτε την πορεία σας στο Πυροσβεστικό Σώμα, εννοώντας τα στάδια της καριέρας σας;
M.I. Είμαι επαγγελματίας πυροσβέστης με τον βαθμό του πυρονόμου υπηρέτησα στις ειδικές δυνάμεις ΚΕΕΔ και Α ΜΑΚ και απολύθηκα λοχίας καταδρομών.
Υπηρέτησα στα δασοκομάντο από ίδρυσής τους το 1993. Κατατάχτηκα στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1994 . Υπηρέτησα Πυροσβεστική Ακαδημία, 1η ΕΜΑΚ, 1ο Π. Σταθμό Χανίων, 3η ΕΜΑΚ πεζοπόρο, Πυροσβεστική Ακαδημία σχολή αρχιπυροσβεστών, και υπηρετώ στον 2ο Π.Σταθμό Α/Δ Χανίων. Έχω τελειώσει σχολή ΠΣΕΑ, ΣΠΥΠΑ και εκπαιδεύσεις στο Ελ. Βενιζέλος και σε όλα τα πολεμικά αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας.
Κ. Μπούχλη πείτε μας πώς πήρατε την απόφαση να εργαστείτε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, ήταν οικογενειακή παράδοση ή απλά σας άρεσε το Πυροσβεστικό Σώμα;
M.I. Η απόφαση πάρθηκε εντελώς τυχαία με την παρότρυνση παλιού συναδέλφου το 1989.
Δεν είναι οικογενειακή παράδοση το Πυροσβεστικό Σώμα, δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Το Πυροσβεστικό Σώμα το θαύμαζα σαν πολίτης για το έργο του και την αμεσότητά του.
Ποιά ήταν τα όνειρα του νεαρού Γιάννη και πόσα από αυτά πραγματοποιήθηκαν ;
M.I. Δεν υπήρχε στα όνειρά μου η Πυροσβεστική, ήθελα να γίνω πιλότος αεροσκαφών, οδηγός αγώνων, ποδοσφαιριστής κλπ. Κάποια πραγματοποιήθηκαν σε τοπικό επίπεδο με προσπάθεια και τα άλλα έμειναν όνειρα, αλλά εξακολουθώ ακόμα να ονειρεύομαι.
Θεωρείτε την εργασία του Έλληνα Πυροσβέστη καλά αμειβόμενη σε σχέση με τους συναδέλφους σας στο εξωτερικό ;
M.I. Όταν ένας Πυροσβέστης αναγκάζεται να βρει πόρους για αξιοπρεπή επιβίωση με 5μελή οικογένεια, αυτό δεν θεωρείται ”καλά αμειβόμενη” σε σχέση με τους συναδέλφους του εξωτερικού. Δεν μπορώ να συγκριθώ μαζί τους γιατί έχουν άλλη ποιότητα ζωής και θεσμών. Ο Πυροσβέστης πρέπει να γνωρίζει από όλες τις τέχνες, φυσική, χημεία κλπ. να χειρίζεται ειδικά οχήματα και εργαλεία να ενημερώνεται για κάθε νέα τεχνολογία που θα συναντήσει σε συμβάντα για να ανταπεξέλθει, αλλά δυστυχώς έχουμε πυροσβέστες τριών ταχυτήτων (μόνιμους, πενταετής, εποχιακούς) και φυσικά τους ανιδιοτελείς Εθελοντές.
Γνωρίζουμε ότι είστε συλλέκτης. Τo hobby ενασχόλησης με την συλλογή αναμνηστικών, σημάτων ραφτών από όλο το κόσμο αλλά και οχημάτων σε μινιατούρες πώς ξεκίνησε;
M.I. Όλα ξεκίνησαν με την κατάταξη μου στο Πυροσβεστικό Σώμα πριν 22 χρόνια.
Έρωτας με την πρώτη ματιά που λένε. Το πρώτο όχημα La france ήταν ένα πυροσβεστικό τηλέφωνο, τα σήματα με τις ανταλλαγές με πυροσβέστες από όλο τον κόσμο, ξεκίνησαν με την δημιουργία του Μουσείου Πυροσβεστικής Μινιατούρας.
Έχετε άλλα hobby ή άλλες ασχολίες;
M.I. Πρώτα από όλα ασχολούμαι με την οικογένειά μου.
Όταν υπάρχει χρόνος εκτός οικογένειας ασχολούμαι με το άθλημα της σκοποβολής. Έχω συμμετοχή σε αγώνες 1ης και 2ης κατηγορίας με αρκετές διακρίσεις σε τοπικό επίπεδο. Πριν μερικά χρόνια είχα συμμετοχή με την ομάδα του Πυροσβεστικού Σώματος σε αγώνες ενόπλων δυνάμεων με την κατάληψη 4ης θέσης στο ομαδικό ανάμεσα σε 6 ομάδες.
Έχετε δημιουργήσει ένα μικρό πυροσβεστικό μουσείο με πολλές θετικές κριτικές από πολύ κόσμο τόσο του επαγγέλματος σας όσο και πολιτών, πως αισθάνεστε για αυτό; Ήταν δύσκολη η δημιουργία του ; τι θυσίες απαιτεί;
M.I. Το στήσιμο ήταν δύσκολο και χρονοβόρο μακριά από το σπίτι μου. Μου παραχωρήθηκε αυτόνομο δωμάτιο στις εγκαταστάσεις της υπηρεσίας του 2ου Π.Σ.
Στην αρχή ήμουν συγκρατημένος για το αποτέλεσμα της έκθεσης στο ευρύ κοινό.
Με την παρότρυνση της οικογένειάς μου και συναδέλφων το υλοποίησα στις 29 Ιουνίου 2013. Αισθάνομαι χαρά και ικανοποίηση για την αποδοχή του κόσμου οι κριτικές μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσω, προπαντός για τα παιδιά που φεύγουν ενθουσιασμένα με την υπόσχεση να το ξαναδούν. Υπάρχει οικονομική επιβάρυνση τόση όσο χρειάζεται να μην είναι σε βάρος της οικογένειας.
Στην υπηρεσία σας έχετε μια καλή και μια κακή στιγμή να θυμηθείτε ;
M.I. Οι στιγμές εναλλάσσονται στα περιστατικά που έχω συμμετοχή προπαντός όταν έχουμε να κάνουμε με περιστατικά σε σεισμούς όπως στο Αίγιο την Αττική κλπ.
Η ζωή είναι τόσο κοντά με τον θάνατο. Το 1995 στο Αίγιο ήταν η πρώτη μου μεγάλη και πρωτόγνωρη αποστολή με την 1η ΕΜΑΚ. Απεγκλωβίσαμε ζωντανούς ανθρώπους μαζί με συναδέλφους κι από όμορες υπηρεσίες της περιοχής, με αποκορύφωμα τον απεγκλωβισμό του μικρού Ανδρέα για όσους θυμούνται, είχαμε σκάψει με τα χέρια δύο σήραγγες για τον ασφαλή απεγκλωβισμό του παιδιού.
Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε άλλο ένα περιστατικό ζωής και θανάτου που συνέβη το 1997. Ετοιμαζόμαστε για αποστολή έρευνας διάσωσης 10 Πυροσβέστες από την 1η ΕΜΑΚ, στην περιοχή της Κατερίνης ήταν αγνοούμενο αλλά δεν είχε εντοπιστεί, επιβατικό αεροπλάνο από Ουκρανία. Οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούσαν τις έρευνες εντοπισμού του. Είχαν ετοιμαστεί 2 μεταγωγικά C130 το ένα πήρε Αλεξιπτωτιστές και αναχώρησε για Κατερίνη και το άλλο θα έπαιρνε την αποστολή της ΕΜΑΚ και μετά θα περνούσε από Τανάγρα να πάρει Πεζοναύτες και να μας πάει Κατερίνη. Για καλή μας τύχη ο τότε Διοικητής μας Κουμεντάκος Πέτρος που ήταν στην περιοχή της Κατερίνης σαν επικεφαλής αποστολής από τις προηγούμενες μέρες με άλλη ομάδα, έδωσε εντολή να μην ταξιδέψουμε λόγω κακών συνθηκών στην περιοχή αναζήτησης του επιβατικού αεροσκάφους και να ταξιδεύαμε αργότερα με την βελτίωση και τον εντοπισμό του αεροσκάφους. Αυτή η απόφαση μας κράτησε στη ζωή γιατί μόλις αναχώρησε το C 130 κατέπεσε στο όρος Πάστρα με αποτέλεσμα να χαθούν 5 αξιόμαχα μέλη της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ποιό είναι το αγαπημένο μέρος της Ελλάδος που ξεχωρίζετε ;
M.I. Αγαπημένο μέρος είναι ο τόπος που μεγάλωσα. Το χωριό μου Ασκύφου αλλά και η περιοχή των Σφακίων με τα αμέτρητα φαράγγια, μαδάρες και βουνοκορφές των Λευκών ορέων στα Χανιά
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να μετακομίζατε εκτός Ελλάδος που θα θέλατε ένα πάτε ;
M.I. Ποιός θέλει να φύγει από τον παράδεισό του ;
Αν σας δινόταν η δυνατότητα να πηγαίνατε πίσω στο χρόνο, τι θα αλλάζατε σε προσωπικό επίπεδο;
M.I. Τίποτα δεν θα άλλαζα γιατί όλα είναι προδιαγεγραμμένα
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για το πυροσβεστικό μουσείο που έχετε δημιουργήσει;
M.I. Στόχος είναι να μεταφερθεί σε μεγαλύτερο χώρο κοντά στην πόλη των Χανίων να είναι προσβάσιμο και επισκέψιμο από σχολεία και επισκέπτες.
Έχετε οικογένεια; Και αν ναι, πόσο δύσκολο θεωρείτε το έργο του πατέρα;
M.I. Είμαι παντρεμένος με μια υπέροχη σύζυγο και μου έχει χαρίσει τρία υπέροχα θηριάκια που δεν χορταίνουν να παίζουν με τα εκθέματα του Μουσείου και όχι μόνο. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι Πατέρας γιατί ταυτόχρονα πρέπει να μαθαίνεις και να διδάσκεις. Είμαι Πατέρας παιδιού με ειδικές ανάγκες και αυτό με πεισμώνει περισσότερο να ανταποκριθώ μαζί με την σύζυγο μου στις δυσκολίες της ζωής και αυτό θα προσπαθήσω να μεταδώσω και στα υπόλοιπα παιδιά μου. ”Τα αγαθά κόποις κτώνται”.
Για το Fire.gr, Συμεών Μπανός
