Όνομα: Παντελίδης Κίμωνας
Σπουδές: Τελείωσα μεταπτυχιακό στην Εγκληματολογία στο London School of Economics and Political Science το 2006. Είμαι υποψήφιος διδάκτωρ στο University College London στο Institute for Risk and Disaster Reduction με ειδικότητα στην οργάνωση και συστηματοποίηση πυροσβεστικών επιχειρήσεων.
Τόπος καταγωγής: Αθήνα
Επάγγελμα:
Senior Fire Consultant στην BB7 Fire Ltd. και προϊστάμενος του τμήματος Fire Risk Management του Νοτίου Τομέα (από Λονδίνο και κάτω δηλαδή)
Οικογενειακή κατάσταση: Άγαμος προς το παρόν
Που ανήκετε; Ποσό καιρό ασχολείστε;
Ανήκω στην Ομάδα Εθελοντών Δασοπυροσβεστών Εκάλης από το 1999. Είμαι επίσης εθελοντής πυρονόμος στο Π.Σ. από το 2001 και υπηρετώ στο 9ο Π.Σ. Αθηνών.
Τι σας ώθησε στον εθελοντισμό;
Από το 1994 μένω στον Διόνυσο Αττικής και ήμουν πολλές φορές μάρτυρας στις μεγάλες και καταστροφικές πυρκαγιές της περιοχής. Το 1998, το βράδυ τις 5ης Αυγούστου ξεκίνησε η μεγάλη φωτιά στην Σταμάτα. Είχε μόλις πάρει η πυροσβεστική τα δάση και η καταστολή των πυρκαγιών βρισκόταν στο μεταίχμιο. Θυμάμαι οχήματα με πυροσβέστες και δασικούς υπαλλήλους μαζί, με ανώτερους αξιωματικούς ως πλήρωμα, με πολίτες μέσα στα οχήματα. Τότε περνάγανε διάφοροι (αστυνομία, δήμος κτλ.) από τους οικισμούς και καλούσαν από τα μεγάφωνα για εθελοντές.
Έτσι αποφάσισα να πάω να βοηθήσω. Παρουσιάστηκα στο σημείο αναφοράς, στα γήπεδα μπάσκετ του Διονύσου, κι από κει με άλλους δύο φίλους ακόμα μας φόρτωσαν στο Π.Σ. 1052 όχημα Steyr με έναν οδηγό από την δασική υπηρεσία και έναν παλαιό αρχιπυροσβέστη. Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα παρέα πηγαίνοντας σε διάφορα μέτωπα κάνοντας ότι μπορούσαμε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά που πήρα ένα ολόκληρο βουνό κουτρουβάλα όταν έπιασα την υψηλής στα χέρια μου για πρώτη φορά και πάτησα την σκανδάλη.
Αυτή και οι επόμενες μέρες ήταν η πρώτη μου επαφή με τον εθελοντισμό. Μετά όμως δεν υπήρχε κάτι άλλο να με κρατήσει. Δεν είχα τον τρόπο και δεν ήξερα πως. Έτσι το 1999 δεν συμμετείχα πουθενά, ούτε σε φωτιές αλλά ούτε στον σεισμό (κάτι μου μετανιώνω τώρα), μέχρι που με βρήκε μια μέρα ο Απόλλωνας Κούνης – τότε υπεύθυνος της ΟΕΔΔ Εκάλης. Πρέπει να ήταν τέλη Σεπτεμβρίου και έκανα motocross μέσα στο δάσος όταν με πλησίασε, με κάλεσε κοντά του και μου είπε για την ομάδα δασοπυρόσβεσης στην Εκάλη. Συμφώνησα να πάω και από την πρώτη μέρα που ανέλαβα βάρδια μετά από εκπαίδευση τον Μάιο του 2000 δεν σταμάτησα ποτέ. Το 2001 αποφάσισα να γραφτώ ως εθελοντής στο Π.Σ. να διευρύνω τους ορίζοντες μου και να αποκτήσω εμπειρία ξεκινώντας από τον 6ο Π.Σ. Αθηνών.
Τι θα συμβουλεύατε κάποιον που ξεκινά τώρα τον εθελοντισμό;
Στη Ελλάδα δυστυχώς θα συμβούλευα να έχει γερό στομάχι διότι 19 χρόνια που ασχολούμαι εγώ με το αντικείμενο οι αλλαγές ως προς την βελτίωση του θεσμού είναι πολύ μικρές. Συνεπώς θα έλεγα να μην απογοητεύεται, να μάχεται να φέρει τον εθελοντισμό εκεί που πρέπει για τον εαυτό του / της , για την ομάδα του / της και να υποστηρίζει ηθικά και έμπρακτα κάποιες βασικές αρχές όπως η ασφάλεια, η εκπαίδευση, η ταπεινότητα, ο σεβασμός, ο επαγγελματισμός και η προσωπική και συλλογική εξέλιξη. Ίσως θα συμβούλευα να αναλογιστεί κανείς του λόγους που θέλει να ασχοληθεί με τον εθελοντισμό. Η κατανόηση των υποχρεώσεων είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που θα πρέπει να σκεφτεί κανείς μπαίνοντας σε αυτόν τον χώρο.
Μία στιγμή στο θεσμό που επιλέξατε που σας έχει στιγματίσει καλή ή κακή;
Οι κακές στιγμές είναι όλες αυτές όπου χάνονται ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Αυτές οι στιγμές ήταν αρκετές και καμία φορά δεν γίνεται πιο εύκολη αυτή η πραγματικότητα, μόνο η επιφανειακή διαχείριση των έντονων συναισθημάτων ίσως μαθαίνεται κάπως. Οι καλές στιγμές είναι όλες που έχουν ως αποτέλεσμα την συλλογική προσπάθεια προς έναν κοινό σκοπό, είτε μεταξύ συναδέλφων είτε με πολίτες. Γίνονται τόσα αίσχη στην σημερινή κοινωνία που πραγματικά δεν υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο από το την κοινωνική αλληλεγγύη.
Ποιοι είναι οι δικοί σας στόχοι σε όλους τους τομείς;
Οι στόχοι μου είναι να μπορώ να προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ σε αυτόν τον τομέα για την προστασία της ζωής και της περιουσίας, να εκπαιδεύομαι και να μαθαίνω συνεχώς, να μεταδίδω γνώσεις και καλές πρακτικές και, ιδανικά, θα ήθελα να έχω την ευκαιρία με κάποιο τρόπο να μπορέσω βελτιώσω τις συνθήκες του Π.Σ. και του εθελοντικού κινήματος μέσω του διδακτορικού μου. Είναι ένα μακρινό όνειρο αυτό αλλά μου δίνει ένα κίνητρο να συνεχίσω.
Με τι ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Στον ελεύθερο μου χρόνο κυρίως ασχολούμαι με το διδακτορικό μου μιας που η εργασία μου μέσα στην εβδομάδα δεν μου επιτρέπει, λόγω φόρτου εργασίας, να ασχολούμαι με κάτι άλλο. Διαβάζω επίσης πολύ και τα υπόλοιπα αφορούν κοινωνικές δραστηριότητες.
Πώς χειρίζεστε την απόρριψη;
Δυστυχώς όχι ιδιαίτερα καλά αλλά εξαρτάτε επίσης σε τι σχετίζεται η απόρριψη. Σε κάποια πράγματα ίσως προϊδεάζω την απόρριψη οπότε είμαι προετοιμασμένος, σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να με ρίξει αρκετά αλλά συνεχίζω και αγωνίζομαι. Ο εθελοντισμός στην Ελλάδα είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα.
Αν σας δινόταν μία ευκαιρία, τι θα αλλάζατε στη ζωή σας;
Σίγουρα δεν θα έφευγα από την Ελλάδα αν είχα την επιλογή να μείνω και να αποκατασταθώ επαγγελματικά και να εξελιχθώ προσωπικά.
Έχετε κάποιον άνθρωπο σαν πρότυπο σας;
Έχω διάφορους ανθρώπους πρότυπο ή/και σε μεγάλη εκτίμηση για ποικίλους λόγους: Την μητέρα μου για την εργατικότητα της, μια ξένη γυναίκα σε μια ξένη χώρα που έχει αγωνιστεί πραγματικά, τον Κωνσταντίνο Λιαρίκο από το WWF για τις εξαιρετικές και μοναδικές ικανότητες διοίκησης, τον Ηλία Τζηρίτη επίσης από το WWF και τον Ε.ΔΑΣ.Α για την γνησιότητα του ως άνθρωπος, και φυσικά ανθρώπους όπως ο Γιώργος Μπόγκιας, Paul Grimwood, Shan Raffel, John McDonough κ.α. για την συνεισφορά τους στο αντικείμενο της πυρόσβεσης – διάσωσης. Έχω επίσης τεράστιο σεβασμό σε όσους αγωνίζονται για κάτι που πιστεύουν και αφιερώνουν κόπο, χρόνο και ενέργεια με αυτοθυσία για το κοινό καλό.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
Με εκτίμηση,
Παντελίδης Κίμωνας
Σας ευχαριστούμε για την αναλυτική και ειλικρινή συνέντευξη που μας δώσατε.
Για το Fire.gr, Συμεών Μπανός
Γειά σου ρε bro! Ωραίος! 👍